GPS: 38.19920366335701N 20.43808937072754E
Liksuri (Ληξούρι) se često naziva „drugi grad Kefalonije“ i sa oko 3.600 žitelja je drugi po veličini grad po broju stanovnika, odmah nakon Argostolija. Mnogi ga vole više od Argostolija jer ima većinu istih sadržaja i usluga, ali je malo mirniji. Liksuri je manji od Argostolija ali ima lepu rivu i arhitekturu. Stekao je reputaciju jednog od najprijateljskijih i najinteresantnijih mesta na ostrvu. Druga sela i naselja mogu da se pohvale boljim plažama i atraktivnijim građevinama, ali je Liksuri poznat po šarmu meštana. To nikako ne znači da područje nije privlačno. Iako nije blagosloven spektakularnim liticama, bujnim dolinama i fantastičnim plažama kao neki drugi delovi ostrva, poluostrvo Paliki je lepo na svoj način. Ravnije je, sa nežnijim predelima koje karakterišu poljoprivredno zemljište, maslinjaci, vinogradi na blagim brdima i dugački voćnjaci.
Do ovog mesta se stiže kratkom vožnjom trajektom iz Argostolija (ide na svakih pola sata u sezoni, a vožnja traje oko 20 minuta). Trajekti saobraćaju od ranog jutra do kasno uveče, a van sezone polaze na svakih sat vremena, u „30“ iz Argostolija i na pun sat iz Liksurija. Obavezno proverite red vožnje u luci kako biste bili sigurni. U sezoni trajekti saobraćaju i do luke Kilini na Peloponezu. Druga varijanta je da idete oko zaliva i to onda podrazumeva vožnju od oko 32 kilometra (oko 45 minuta).
Liksuri je glavni grad poluostrva Paliki. U gradu i okolini ćete naći brojne hotele i pansione, restorane, male šarmantne kafiće i nekoliko barova. Nalazi se u zalivu Argostoli, nasuprot glavnog grada.
Gradić Liksuri je sagrađen na mestu antičkog grada Pali koji je bio jedan od četiri glavna grada Kefalonije tokom antike. Grad je osnovan kada su stanovnici antičkog grada Pale (Pali) pronašli novu lokaciju za grad koji je bio potpuno napušten u 16. veku. Najstariji dokument u kome se pominje “Liksuri” je poslat 1534. od strane lokalnih u mletački Senat. U 19. veku je Liksuri bio popularna turistička destinacija, a grad je posetio i Rihard Štraus. Mnoge kuće su uništene u zemljotresima, 23. januara 1867. i u avgustu 1953. Ranih 50.-ih godina 20. veka, grčka kraljevska porodica je svoju decu nekoliko puta slala na letovanje u Liksuri, a 90.-ih godina 20. veka Liksuri ponovo postaje popularna turistička destinacija i izgrađeno je nekoliko većih hotela južno od grada, u blizini plaža.
Liksuri ima nekoliko osnovnih i srednjih škola pa čak i dva fakulteta. Od 2003. ima i pozorište.
Grad je potpuno uništen u zemljotresu 1953. godine te je kao i komšijski Argostoli morao da bude obnovljen. Nažalost, većina prelepih venecijanskih zgrada u gradu je srušena zajedno s gotovo svim gradovima i selima ostrva kao i drugih jonskih ostrva. Sačuvano je samo nekoliko palata kojima se i danas možete diviti. Liksuri je obnovljen, sa širokim ulicama, prostranim trgovima i mnogim znamenitostima koje vredi videti. Obnovljena vila Tipaldos – Lakovatos, jedna je od retkih zgrada koje su preživele potres. Danas je tu javna biblioteka Liksurija i muzej Tipaldos – Lakovatos. Unutra možete videti stropove obložene drvetom kao i kolekciju starih jevanđelja, nameštaj i ikone.
Glavni trg se zove Platia Petrici i sa tri strane je okružen kafićima, barovima i malim tavernama. Nalazi se veoma blizu šetališta i luke odakle polazi trajekt za Argostoli. Centar je dešavanja i na njemu se organizuju razne priredbe i svečanosti.
Stanovnici Lixurija su poznati po svojim muzičkim sposobnostima i selo ima jedan od najstarijih i najvažnijih orkestara u Grčkoj. Riva, s lukom u sredini, bogata je restoranima koji se razlikuju po kvalitetu i izgledu. Ovde ćete naći jednu od najlepših zgrada u selu sa svojom roze spoljašnošću.
Na području Liksurija se mogu naći neke od najlepših plaža na ostrvu kao što su Lepeda, Ksi, Mega Lakos, Petani i plaža Kunopetra koja je verovatno najpoznatija od svih. Dobila je ime po steni koja se ritmički kretala po moru, fenomen koji je prestao nakon zemljotresa 1953. godine.
Glavni put koji ide na jug će Vas odvesti do ribarskog sela Mihalicata, malog sela na vrhu brda, sa predivnim pogledom na zaliv i obalu preko puta. U daljini leži Vardiani, malo ostrvo na ulazu u zaliv. Sledeća sela su Sulari i Mantzavinata, a zatim put vodi do najpoznatije plaže Ksi, čuvene po svom crvenom pesku i liticama od gline. Gde Ksi završava, počinje plaža Mega Lakos. Sa plaže Ksi možete uzeti čamac i otići do ostrva Vardiani koje je udaljeno 500 metara.
Glavni put iznad plaže Vas vodi kroz Vuni do Havriate, lepog sela poznatog po panoramskom pogledu na more i plodnu zelenu dolinu punu vinograda.
Oko kilometar dalje se put odvaja levo i vodi do manastira Kipuria iz 18. veka koji se nalazi na ivici provalije.
Deo oko luke i rive je najživlji jer mnogi dolaze i odlaze za Argostoli trajektom koji polazi na svakih pola sata. Videćete i nekoliko statua po gradu, a svaka prikazuje poznate ličnosti iz istorije ostrva, od borca za slobodu Georgiosa Tipaldosa Lavokatosa do episkopa Kerkinija i Kalavrite Iliasa Miniatisa i lekara i lokalnog dobrotvora Stamosa Petritisa. Najpoznatiji je svakako Andreas Laskaratos, najznačajniji ostrvski satirični pesnik. Njegova statua je strateški postavljena na gradskom keju, leđima namerno okrenuta ka Argostoliju u znak protesta i nesuglasica između dva grada koje datiraju iz 1757. kada su Mlečani preselili glavni grad ostrva iz tvrđave Agios Georgios u Argostoli koji je tada bio samo mala luka. Meštani Liksurija su videli ovaj potez kao napad na svoj grad koji se u to vreme snažno razvijao. Statuu je izvajao u bronzi Tanasis Aparti, 1961. godine.
Andreas Laskaratos je rođen u Liksuriju maja 1811. godine, a školovao se u Argostoliju. Drugovao je sa velikim pesnicima poput lorda Bajrona koji je boravio na Kefaloniji i sa grčkim pesnicima Andreasom Kalvom i Dionisiusom Solomosom na Krfu. Laskaratos je rođen u vreme kada se ostrvo Kefalonija pomeralo od Francuske ka Britaniji kao svom protektoratu.
Nastavnik grčkog i italijanskog i kontroverzni pesnik Andreas Laskaratos je objavio “Misterije Kefalonije” 1856. i bio je izopšten od strane pravoslavne crkve zbog satirične poezije. Takođe je zatvaran zbog svojih objavljenih političkih stavova a njegov list je zabranjen. Njegovi radovi su polako prihvaćeni i godinu dana pre nego što je umro se „pomirio“ sa grčkom pravoslavnom crkvom.
Ono što karakteriše grad Liksuri je, kao što je već pomenuto, afinitet prema umetnosti. Druga najstarija filharmonijska škola (Pali) u Grčkoj, odmah posle one na Krfu, nalazi se u Liksuriju. Poznati su i po svojim orkestrima koji marširaju.