Vati

GPS: 36.0588657N  27.8827375E

Lokacija: 66 km jugozapadno od grada Rodosa

Selo Vati

U zelenom pojasu koji se prostire od Apolakije do Genadija i koji prekida samo planinski venac u sredini, leži slikovito seoce Vati (Βάτι) sa svega 100 stanovnika. Udaljeno je od grada Rodosa 66 km i deo je opštine Južni Rodos. Samo selo je izgrađeno u dolini, ali je skoro u potpunosti okruženo planinama, šumom i maslinjacima. Naziv mesta potiče od reči “vatos” koja znači prolaz.

Do Vatija se lako dolazi iz priobalnog naselja Genadi s obzirom da se nalazi svega 7 kilometara u unutrašnjosti ostrva. Ako dolazite iz grada Rodosa na severu ostrva, idite na auto put Rodos-Lindos. Proći ćete pored mesta Asguru, Koskinu, Faliraki, Afandu, Kolimbia, Arhangelos, Malona, Masari, Kalatos, Pilona i Lardos. Odatle imate 12 km do raskrsnice u letovalištu Genadi na kojoj skrećete desno. Nakon još 7 kilometara vožnje stižete u selo Vati.

Ovde kao da je vreme stalo o čemu svedoče arhitektura i način života meštana. Tradicionalni stil sela je uspeo da zadrži svoj oblik i karakter u poslednjih 200 godina na radost meštana koji se trude da sačuvaju istoriju i tradiciju. Tradicionalne kuće grle mali trg sa kafićem u kome svaki dan lokalci bistre politiku uz svoju tradicionalnu grčku kafu, ali samo kada nisu previše zauzeti igranjem tavlija. Kao i u drugim malenim selima širom Rodosa i u Vatiju kafenion igra ulogu mini marketa i pošte. Promuvajte se malo po selu i popričajte sa meštanima jer su poznati kao veoma srdačni i gostoljubivi, a iskoristite i priliku da aparatom uhvatite realne momente iz njihovog jednostavnog života. Na centralnom trgu se nalazi glavna seoska crkva, Svetog Jovana Bogoslova, sagrađena u 19. veku, dok ćete u blizini videti još mnogo lepih starih crkava kao i dobro očuvane vetrenjače iz perioda Vitezova.

Taverna je centar društvenog života

Sa samo dve taverne i jednom ili dve prodavnice koje prodaju osnovne potrepštine, u selu nema mnogo toga da se vidi, ali možete da uživate u šetnji po prelepim šumama ili u pokušaju da nađete dobro sakrivene italijanske vojne kampove. Nakon šetnje se osvežite u jednoj od pomenutih taverni, pre nego što nastavite dalje svojim putem. Ovde ćete na trenutak zaboraviti da ste na jednoj od najprometnijih turističkih destinacija na Egeju. Nema prodavnica, zapravo nema turista – samo poneki stranac koji obilazi ostrvo kolima ili bajsom. Ono malo ljudi koje vidite su meštani Rodosa čije porodice vuku korene iz Vatija i koji dolaze vikendom da uživaju u prasetini sa ražnja koja je specijalitet u lokalnim tavernama.

I ovde se kao i u drugim izolovanim, malim selima na ostrvu, stanovništvo bavi poljoprivredom koja je glavni izvor prihoda. Selo je okruženo stotinama stabala maslina od kojih se za neka veruje da su stara oko hiljadu godina (prema predanju pripadala su Kleovulosu iz Lindosa). Još jedan lokalni proizvod koji se, nažalost, više ne proizvodi u velikim količinama je ukusni organski med sa aromom majčine dušice. Nije tako lako doći do istog jer se proizvode male količine uglavnom za potrebe meštana.

Oko sela je pronađeno dosta opljačkanih grobnica koje dokazuju da je područje bilo naseljeno još od doba antike i tokom klasičnog perioda. Narod je ovde veoma religiozan i videćete tragove brojnih verskih objekata. Crkva Panagia Galatusa (Bogorodica Galatusa) datira iz 19. veka i u njenoj blizini se 15. avgusta organizuje proslava koja obuhvata mnoge događaje kulturnog i tradicionalnog karaktera. Postvizantijska crkva Arhangela Mihaila Paralimiotisa koja je podignuta na ruševinama starije bogomolje slavi prve subote u septembru. Na seoskom groblju se nalazi crkva Svetog Đorđa (14. vek) dok je nedaleko i manastir Svetog Rafaela. Vredi se popeti na staru stražarsku kućicu Svetog Jovana i uživati u divnom prizoru ili se prošetati kroz aromatičnu borovinu i uspeti se na brdo.