GPS: 40.67053202087979N 24.655133485794067E
Kastro (Κάστρο) je možda i najstarije naselje na Tasosu. Izgrađeno u unutrašnjosti ostrva, potpuno je napušteno, izuzimajući crkvu Sv. Atanasiosa koji je stanovnicima uvek bio čuvar i svetac zaštitnik i koja i dalje ponosno stoji uz ruševine starog kafića i škole koja je izgrađena 1897. godine. U poslednjih nekoliko godina gotovo sve kuće su obnovljene i selo oživljava svoju staru slavu svake godine na praznik Sv. Atanasiosa, 18. januara, s festivalom koji počinje dan ranije i traje oko nedelju dana.
Ovo srednjevekovno selo se nalazi 47 km jugozapadno od Limenasa (grad Tasos) i 12 km severoistočno od Limenarije, prema središtu ostrva, na nadmorskoj visini od 450 metara i poput mnogih drugih planinskih sela ne može se videti sa obale. To je pomoglo da se zajedno sa svojim stanovnicima zaštiti od gusarskih pljački koje su trajale vekovima.
Ime je izvedeno od ruševina tvrđave koja je nekada tu bila. Jakob Gateluci kome je vizantijski car Emanuel II Paleologos dao Tasos i ostrvo Lezbos 1414. godine je izgradio tvrđavu na vrhu planine na kojoj se nalazi naselje. Đenovljanska porodica Gateluci je vladala Tasosom 40 godina. Dokazi se mogu naći na tri ploče na zidu crkve Agios Atanasios koja se nalazi u centru sela i datira iz 1804. godine. Zanimljiva je priča u vezi sa njenom izgradnjom. Naime, po narodnom predanju, Sultan Selim III je dao dozvolu za njenu izgradnju ali pod uslovom da bude završena u roku od 40 dana. Svi meštani su prionuli na posao i sagradili je u roku. Kamen za gradnju potiče sa ruševina stare tvrđave. To objašnjava tri srednjevekovna natpisa na južnom zidu crkve.
Kastro je možda i najstarije naselje na Tasosu. Izgrađeno je u unutrašnjosti ostrva i potpuno je napušteno, izuzimajući crkvu Sv. Atanasiosa.
Najstariji se još uvek sećaju vremena kada su u crkvi službovala četiri sveštenika. Arhitektonski, crkva je trobrodna bazilika sa drvenim krovom i lučnom arkadom duž južne strane gde je i natkriveni “kulbani”, veliki sto koji svi stanovnici dele na Sv. Atanasiosa.
Crkva je tipičan primer tasoske crkvene arhitekture koja je imala veliki uticaj širom Balkana za vreme turske okupacije. 1980. godine je ministarskom odlukom proglašena istorijskim spomenikom jer je jedna od najstarijih na Tasosu i čuva mnoge autentične elemente korisne za proučavanje crkvene arhitekture 19. veka i istorije ostrva u celini. U dvorištu crkve postoji kafanica u kojoj se možete okrepiti.
Nakon turskog zauzimanja ostrva, broj stanovnika Kastra se povećao zahvaljujući ljudima iz drugih naselja na ostrvu i izbeglicama iz Konstantinopolja. Treći od pomenutih natpisa (iz 1462. godine) pripisuje rekonstrukciju tvrđave dvojici ljudi iz Konstantinopolja, Konstantinu i Joanisu. Činjenica je da je naselje postalo važan trgovački centar ostrva i cvetalo je do kraja 19. veka. Svoj istorijski identitet delom duguje i svom položaju jer je podignuto na ravnom stenovitom području koje je dubokim gudurama odvojeno od okolnih planina što je na neki način predstavljalo mali nepropusni prsten.
Za razliku od srećnih vremena koja se vezuju za 19. vek, danas je selo potpuno napušteno. Nekadašnji stanovnici su otišli da traže posao u priobalnim naseljima. Mnogi su otišli u nizije gde su obrađivali zemlju i podizali maslinjake dok su ostali otišli u rudnike u vlasništvu nemačke kompanije Speidel koji su se nalazili u blizini Limenarije. Neki su otišli i u inostranstvo.
Poslednjih nekoliko godina, neke od starih kuća su obnovljene i koriste se kao letnjikovci ili vikend kuće. Uglavnom su od kamena pa je selo sačuvalo svoj tradicionalni izgled. Osim toga, naselje je uglavnom uspavano tokom cele godine, posebno zimi. Tišina se prekida oko 18. januara za već pomenuti dan Sv. Atanasiosa. Obično traje oko nedelju dana i mnogi putuju u Kastro zbog ove velike proslave kako bi uživali u hrani, piću, muzici i zabavi.
Poslednjih nekoliko godina, neke od starih kuća su obnovljene i koriste se kao letnjikovci ili vikend kuće. Uglavnom su od kamena pa je selo sačuvalo svoj tradicionalni izgled.
Do Kastra možete doći iz Limenarije automobilom i put traje oko 35 minuta. Ako ste više avanturističkog duha prošetajte od Teologosa ili Limenarije (šetnja kroz prirodu traje u proseku između dva i tri sata). Ako se odlučite za vožnju, najbolje je ići džipom ili bilo kojim visokim vozilom jer je put više stenovita staza i može Vam oštetiti vozilo ako niste oprezni, pogotovo posle kiše. Kastro je tokom leta prilično posećen. U blizini postoji vodopad do koga se ne može doći kolima već samo pešaka (treba oko sat vremena). Vredi ga videti samo u proleće i u rano leto jer kasnije skoro da presuši, pogotovo ako dugo ne padne kiša.